قــــبـــلـــۀ مـــــا ا یـــــــران اســــت

.... آری . ا ین هم یک اهــا نــت د یگر بـــــه مقدسات شما إ
ما با شرکت جسورانه و دست خالی کمر دشمن را شکسته ایم . حال این دشمن گیج و ضعیف میخواهد نیرو بیاورد ، و حامیانش ... ؟؟؟ را با « زورجوشی » به راهپیمایی بکشاند . ما تا به امروز در برابر ظلم سی ساله به وطن ساخته ایم و سوخته ایم و خموش مانده ایم و اطاعت کرده ایم ... اما همه امان زخمی ، همه امان ناراضی . شرکت در راهپیمایی دولت همد ستی در جنایات و اقدامات ضد مردمی اوست .
امروز هیچ ایرانی نمیتواند بیطرف بماند . وقت برای فکر کردن نیست . یا برای ایران هستیم ویا برای رهبر . .. اینبار سرنوشت همه ی ما بدست خودمان است .
اعتصاب کردن دیگر تظاهرات نیست که اگر نیامدی دیگران میروند . چقدر طول کشید تاهمین جمعیت نترسمان زیاد شد ؟ آیا باز هم باید صبرکنیم تا باقی مردم حوصله پیداکرده و فکر کنند که آیا سرکاربروند ؟ دکانشان را باز بکنند ؟
باید بپای خود بیافتیم تا ترس امان زیر بار نرود . تا ما ل پرستیمان قانع شود و زیز بار زور وذ لت نرود . بر سر شعورمان فریاد بکشیم تا از یکسال تحصیل فرزندانمان چشم بپوشیم . به فهم امان بفهمانیم که یکسال گم میشود ولی باقی عمرش را پیدا میکند.
وگرنه وجدانتان روی دستتان می ماند . گمان نبرید که کسی شمارا نمی بیند ویا نمی فهمد که شما نبودید ، شرکت نکردید . مایه نگذاشتید . خودتان که هستید و می بینید. و شرف دارید . اگر ساکن بمانید هیچ چیز عوض نخواهد شد . گمان نبریید که زندان بسراغ شما نخواهد آمد . در این گوشه از نقشۀ دنیا که ما قرار داریم لزومی ندارد حتمأ خلاف کنیم . خلاف سراغ شما می اید . هر چقدر هم که بره حکومت باشید و سرتان را زیر بیاندازید و آسه بروید و آسه بیایید ، بالاخره یکروز یکی از شما بره ها هوس علف تازه تر آنور را میکند . و آنوقت است که شما هم ندا ویا سهراب خواهید داد . آنوقت می خواهید که دنیا برای بچه اتان بلند شود . در این هنگام که جلوی تلویزیون نشسته اید ؛ ویا فیلمی را نگاه میکنید بخاطر بسپارید که نوبت شما هم خواهد رسید. پس به پرستش کعبه امان ایران بشتابیم . قبلۀ ما ایران است .
آیا اگر فرزندتان مریض بود باز سرکارمی رفتید ؟ نه ، خدایی اش میرفتید ؟ نه بخدا .
میگفتید : جهنم . درک پول . بچه ام دارد میمیرد . حال ایران فرزند ماست ، ودر حال مرگ است. نمی بینید . که رژیم دست جلوی دهانش گذاشته تا نفس نکشد ؟ نمی بینید که خونش را میریزد ؟
که به حال مرگ افتاده است ؟ او هم « اکــــنــــون » به ما نیاز دارد و ما ... « همـیـشـه » به او .
در این کار بشتابیم . صبر کردن جایز نیست . ضربۀ کارساز ما همانا سلسله اعتصابات است . تا کارشان یکسره شود .
هم اکنون شرکت نکردن در اعتصابات بما نند به انتظار لبریز شدن کامیون حاوی کشته ها ، زخمی ها ، شکنجه شده ها و زندانیان نشستن است . آیا باید که خون از درو دیوارهای ایران سرازیر شود تا دیگران هم دست از دو دستگی بر دارند و به حیله های مکارانه دولت پی ببرند ؟
این ها برای روشن شدن ذهن شماست . این کفتار ها حرف از حرمت شکنی نسبت به دین و عاشورا میزنند . قرآن را پاره میکنند تا ببینند هنوز چند در صد از مردم بیشترین حساسیت را به دین دارند . درباورپشت صحنۀ این یکی ، نعمت الله باوند ، که یقین دارد اهانت به امام زمان کار بهائیان است نیز جزو چرندیاتی است که از آن باز درجۀ اسلام مردم تعیین میشود. تا بوده و نبوده ضد مردم ، خلاف کار ، دغلباز با تفرقه انداختن خاویار را از ماهی ها گرفت . وبدین وسیله از ضعف شما بهره میبرند. میتازند و تبلیغ میکنند . در حالیکه اگر شما مردان حقیقی و خدا پرست باشید دیگر وحشیگری را به هموطن جایز نمیدانید . و کسی نمیتواند از دین پرستی شما به کشتن برسد. بدین شکل شریک جرم دولت میشوید و این بزدلان ، فردا در دادگاه سبز ایرانی ادعا خواهند کرد که برای قشر مؤمن آدم کشته اند .
هر لحظه منتظر ترفند جدیدی از این حرامیان باشید . دعوت گروههاي حامي دولت براي حضور در راهپيمايي و تحصن در مقابل دفتر ميرحسين یعنی گرفتن موافقت مردم در اعدام آنها و همکارانشان است . امضاء میکنید بدون آنکه بخوانید .
حسین را سپر خود کرده اید و یزید شده اید . زور را حکم کردید وسرفراز شده اید . قران را پاره کردید و عزیز شده اید . اما در نهایت ... فنا شد ه اید .
نگرا ن اهانت مردم به امام زمان و پیامبر نباشید . آنها مردان خدا هستند و قرآن اول متعلق به آنهاست . شما غصه این مسائل را نخورید. بروید به شک بین دو نمازتان برسید . وقتش که برسد پیامبر و امام زمان این اهانت ها را بمردم خواهند بخشید ؟ اما کشتارهای شما نابخشودنی است . بهتر است بفکر نجات خود از « هیچ دری » باشید که بزودی گرفتار دستان قوی مردم خواهید شد . تحریک مردم بس ا ست . اهانت جرم است و کشتن و زیر گرفتن جنایت نیست .
دیگر تهمت به دولت های خارجی هم سودی ندارد. پایان یافته اید . پایتان لب گور است.
نه شما دولت ما هستید و نه ما ملت شما . سی سال است ، زندگی راگدایی کرده ایم . حال شما بایستی باقی روزهای عمرتان را از ما گدایی کنید . تا برای حرف زدن به شما مجوز دهیم .
دنیا دیگر تاب تحمل قتل معصومان را ندارد .
نوشته : عنکبوت گویا