بنام خدا
با این جمله وب لوگ را آغاز میکنم : در جامعه ایران معاصر ، نه تنها صادق هدایت که پیشگام و آغاز گر داستان نویسی نوین ایران و پژوهش در فرهنگ توده بود ، بلکه دیگر نویسندگان و شاعران و هنرمندان آزاده و ناوابسته نیز هیچ گاه روزگار خوشی نداشته اند و به گفتۀ نیمایوشیج « هر کس در این راه گام بر می گذارد ، ناگزیرست که پیشاپیش مقام شهادت را بپذیرد » دستگاههای قلم شکنی و دهان دوزی و اندیشه سوزی سیاه تر و ننگین تر از آن است که بتوان با نام حقیقی خود آنچه مغز را میسوزاند عنوان کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر